Μπορεί η πρότασή μου να κάνει τους επαγγελματίες του είδους να φρικάρουν και να τραβάνε τις κοτσίδες τους, αλλά είναι η ιδέα/ματιά/αντιμετώπιση μιας crafter σε ένα "ατύχημα καθημερινότητας",με υλικά της δικής της καθημερινότητας.
Το να εξηγήσω πως,πότε και γιατί βρέθηκα αντιμέτωπη με τούτη την "πληγή", δεν έχει καμιά σημασία.
Μπορείς να σκηνοθετήσεις ότι σου κατέβει, και μάλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει και συγγραφική πρόκληση... (γιατί, φιλαράκι, κουνάς το κεφάλι? Όταν έγραφες έκθεση με τίτλο "ένα καρφί στον τοίχο" γιατί το θεωρούσες ποιητικό? οεο?) Τλσπντν. Φαντάσου ότι θες, κι εγώ συνεχίζω τη σύντομη,διαστροφική (?) μου ανάρτηση...
Από ότι αντιλήφθηκες μικρό μου βούρλο, κάνουμε decoupage στον τοίχο!!!!
Το να εξηγήσω πως,πότε και γιατί βρέθηκα αντιμέτωπη με τούτη την "πληγή", δεν έχει καμιά σημασία.
Μπορείς να σκηνοθετήσεις ότι σου κατέβει, και μάλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει και συγγραφική πρόκληση... (γιατί, φιλαράκι, κουνάς το κεφάλι? Όταν έγραφες έκθεση με τίτλο "ένα καρφί στον τοίχο" γιατί το θεωρούσες ποιητικό? οεο?) Τλσπντν. Φαντάσου ότι θες, κι εγώ συνεχίζω τη σύντομη,διαστροφική (?) μου ανάρτηση...
Υλικά
- ξυλόκολλα κρυσταλιζέ αραιωμένη ( ρευστή σα "δεμένο" σιρόπι)
- κομμάτια εφημερίδας
- πινέλο μαλακό
- ακρυλικός στόκος
- σπάτουλα
- γυαλόχαρτο
Έτσι απλά κι αναίμακτα!
Στοκάρουμε, αφού στεγνώσει, κι απομένει να βαφτεί στο χρώμα της υπόλοιπης επιφάνειας! (εάν κι εφόσον βρούμε τη ρημάδα την απόχρωση...)
Κι εσύ, από όλο αυτό, "κράτα" πως : το να γίνει κάποια ζημιά είναι εντελώς ανθρώπινο, το να κάνεις τον Κινέζο μετά, είναι ΕΝΤΕΛΩΣ γαϊδουρινό!!!!!!
Καλό βράδυ!
