Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Τα λερωμένα, τ' άπλυτα, τα παραπεταμένα (DIY laundry basket)

Το κριτήριο, με το οποίο συλλέγω αντικείμενα για κατασκευές, μου παραμένει άγνωστο!
Θα έλεγα πως, πιθανότατα, είναι εκείνα που με επιλέγουν...
Ποτέ και με κανένα από αυτά δεν γνωρίζω εξαρχής τι θα προκύψει.
Απλά τα κρατάω, και περιμένουμε αμφότεροι την κατάλληλη στιγμή.
Έτσι, κράτησα (εκτός των άλλων) τη σκάλα από το παλιό κρεβάτι της γοργόνας μου.
Και φυσικά την κουρτίνα, καθώς ένα ενιαίο κομμάτι υφάσματος μήκους 2,7 μέτρων μπορεί να φανεί πολλαπλά χρήσιμο.

Τη στριφογύριζα μέρες
Πότε την οραματιζόμουν σαν εικαστικό γλυπτό με κάποιον να αναρριχάται,
πότε στερεωμένη, στη βεράντα, να κρεμάω μικρές ζαρντινιέρες με λουλούδια,
πότε κρεμάμενη από το ταβάνι...
Άστο να πάει στο διάολο!
Έχω αποκτήσει διαστροφή καραμπινάτη...
Μόνο αυτό στο οποίο κατέληξε δεν μου είχε περάσει από το μυαλό!!!
Μετά την ανακαίνιση του δωματίου, υπήρξε θέμα με το καλάθι των απλύτων, καθώς μέχρι τότε το είχαμε στο χώρο του γοργονιού.(Ξέρω, γαϊδουριά μου, αλλά είναι μικρό το σπίτι , καρντιά μου!!!)
Ήταν ένα τεράστιο πτυσσόμενο παιδικό καλάθι, 
που όμως πια δεν ταίριαζε ΠΟΥΘΕΝΑ, δεν χωρούσε ΠΟΥΘΕΝΑ (ok. υπερέβαλα,χωρούσε αλλά ήταν Α-Η-Δ-Ί-Α),
κι εν τω μεταξύ τα άπλυτα μαζεύονταν...και μαζεύονταν...και ΜΑΖΕΎΟΝΤΑΝ...
Κι εκεί "έφαγα" το φλας!!!!
Μπήκα στο μικρό μας μπάνιο, ξάκρισα κάτι συσκευασίες απορρυπαντικών από τη θέση που τα τοποθετούσα, κι έκανα πρόβα την παλαβομάρα μου
Ω,του θαύματος!!!! Ταίριαξε "κουτί" ΚΑΙ δε χρειαζόταν να τρυπήσω πλακάκια (καθότι το σπίτι δεν μας ανήκει και τέτοιες παρεμβάσεις είναι οριστικές και αμετάκλητες...!!!!)
Την κοίταξα από όλες τις οπτικές γωνίες κι εκεί πια οραματίστηκα.
Στις ραφές κατά μήκος θα χρησιμοποιούσα,(ράβοντας εσωτερικά) ένα βαμβακερό κορδόνι για χάρη, τσαχπινιά και σταθερότητα, και θα έβαζα κι έναν πάτο από hardboard, να συγκρατεί σταθερό το υφασμάτινο κατασκεύασμα
Στο "λαιμό" της κατασκευής θα δημιουργούσα τούνελ, προκειμένου να αυξομειώνεται το άνοιγμα 
(Να που φάνηκε χρήσιμο κι εκείνο τα παραπεταμένο κορδονάκι από τα παλιά παιχνίδια!)
Ως εδώ, καλά, αλλά κάτι έπρεπε να γίνει με το άχαρο τελείωμα της σκάλας.
Έλα, λέμεεεε, ξύπνα και σκέψου!
Τα ξύλα, από τα καφασάκια της συμφοράς, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι θησαυρός!!!!
(κι η πινακίδα του Donald από αυτά έγινε, κι ο πάτος της παπουτσοθήκης επίσης)


Και τα κόκκινα ούπα το touch που χρειάζεται!
Ιδού η πινακίδα!!!
Τώρα και να θες να αφήσεις κάλτσα απ' έξω (ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ!!!!ΣΕ ΕΦΑΓΑ!!!!), 
ολόκληρη σήμανση έχω βάλει να υπενθυμίζει το σημείο!
(Έραψα κι ένα υφασμάτινο "καπάκι" στο πίσω μέρος να κρέμεται εμπρός, ώστε να μην είναι "πρόχειρο" στην όψη το άνοιγμα του σάκου)
Με διαστάσεις 37Χ25 και ύψος 1 μέτρο,
θα το ξανασκεφτώ πολύ, μα πολύ-πολύ, κάθε πότε θα βάζω πλυντήριο... ;-)


Πάντως, τ' άπλυτά μου στη φόρα δεν θα τα βγάζω πια!
...ή τουλάχιστον, 
όχι άλλο προς το παρόν ;-)

XXX σου κατάμουτρα
Χαμογέλα, βρε κουτό!
Ξημερώνει Κυριακή !

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Το καλοκαίρι της εφηβείας (ανακαίνιση δωματίου και diy κατασκευές)

 Την "Πρωτομαρτιά" του 2014, το γοργονί μου έκλεισε τα 13!
-Teen , μαμά μου, πια!!!είπε όλο νάζι και περηφάνεια.
-Ναι, καρδιά μου, teen...

Όταν ήρθαμε σε τούτο το σπιρτοκουτοπαλατάκι ("σπιρτόκουτο" λόγω μεγέθους και "παλατάκι" διότι είναι το δικό μας βασίλειο) δεν πήγαινε καν δημοτικό!

Στη μοναδική κρεβατοκάμαρα, στήσαμε τον δικό της θρόνο, όλο χρώμα. 

Είχαμε κάνει δεκάδες βόλτες ώσπου να συμφωνήσει στις αγορές (Δυστυχώς για εμένα, σκέφτηκα να το απαθανατίσω ενώ ήδη είχαμε βγάλει το γραφείο και κάποια ακόμα μικρά αντικείμενα)

Μα ο καιρός πέρασε γρήγορα, και το γοργονί από το χρώμα πέρασε στο "black & white"...
...σε ψυχολογία, διαθέσεις, ρούχα... και όταν τη βλέπω μονολογώ "teen, καρδιά μου, κι όλα για αρκετό καιρό θα σου μοιάζουν ασπρόμαυρα" όπως ζήτησε να επικρατεί και στο χώρο της!
Κι έτσι, τα βάλαμε κάτω, τα σχεδιάσαμε ξανά και ξανά, κι είπαμε να αρχίσουμε τούτο το καλοκαίρι με διάθεση εφηβική
Τι κι αν το ταβάνι έπεσε...!!! Είχα μάθει από πέρυσι που τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα...
"Φοβούνται, μωρέ, τα παλικάρια?" (ελπίζω να ξέρεις το ανέκδοτο)

Συμφωνήσαμε πως θα αγοράζαμε τα "βασικά", δηλ. ένα κρεβάτι, μία ντουλάπα και μια βιβλιοθήκη και τα υπόλοιπα θα τα προσαρμόζαμε.


Έτσι, οι τάβλες του παλιού κρεβατιού, με την πολύτιμη βοήθεια του Shasha που μου έδινε βίδες, έγιναν ένα κεφαλάρι με κρυφό φωτισμό,

το πορτάκι από την παλιά ντουλάπα, κρεμαστός μαυροπίνακας,

ένα συρτάρι (από τα σκουπίδια) μετατράπηκε σε κομοδίνο,

το γραφείο (που ήταν μελαμίνη χρώματος μελί) ντύθηκε με αυτοκόλλητο ρολό 
(το πόόόόόόόσα φιλιά "έφαγα" για τούτη την κατασκευή, χαλάλι το "μανίκι" του αυτοκόλλητου...)
κι απέκτησε μια ραφιέρα από νοβοπάν.
Επίσης, να ξέρεις πως για να αλλάξεις ύφασμα σε μια καρέκλα γραφείου, αρκεί να "ξεκουμπώσεις" την πλάτη και το κάθισμα! Είναι παιχνιδάκι!!!!!Απλά, φρόντισε το πανί που θα τη ντύσεις να είναι ελαστικό.

ο Nemo χάθηκε κάτω από το μαύρο spay και το decoupage,

με spay,επίσης, περάστηκαν ράφια, κορνίζες, το παιδικό καρεκλάκι κι ότι άλλο έτρεχε απεγνωσμένα να σωθεί από τη βαλβίδα της φιάλης mat black!

και τέλος, ένας μανάβης που είχε βγει σε αχρηστία από όταν έκανα το επιπλοπαρεάκι μου, μετατράπηκε με προσθήκη hardboard, σε παπουτσοθήκη!

Από την παιδικότητα, στην εφηβεία λοιπόν...



Ελπίζω, αναγνώστη, ακόμα κι αν δεν είναι της αισθητικής σου ότι είδες, να σε ενέπνευσα, έστω και στο ελάχιστο, για μια αλλαγή...
Τα σχόλια είναι κλειδωμένα, κι ίσως έτσι να παραμείνουν δια παντός, μα εάν με χρειαστείς για οτιδήποτε, απλά mailιάσέ με!

Ώρα να πηγαίνω,όμως.
Φιλιά κατάμουτρα,
να σε προσέχεις,
 και
καλή σου μέρα!
Και μην ξεχνάς να χαμογελάς!

;-)

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Ο κύβος του Rubik

Κάθε πλευρά του βρώμα και σκόνη,
όπως κι αν τον γύριζες!!!
Σαν "λυμένος" κύβος του Rubik...


Απλώθηκαν επάνω του χιλιάδες λόγια,
σαν τις νύχτες που μας έβρισκαν να συζητάμε στη βεράντα μου,



και να ψάχνουμε τα "γιατί" ενός κόσμου,


και πως να τα διορθώσουμε 





Έμοιαζε καλό να βρίσκεις στους τόσους κάποιον να μοιραστείς και να εμπιστευτείς...
ένα φίλο,
μια ψυχή με την ίδια ματιά


και ξαφνικά,
με καθυστέρηση ενός ημερολογιακού έτους, 
μαθαίνεις (βλ. μαθαίνω) για ένα συμβάν που τα ανατρέπει όλα...


Με βρήκε το ξημέρωμα, να βάζω ,με σκέψεις, ροδάκια σε αυτή τη φιλία,
μπας και τσουλίσει...
αλλά τελικά "δεν τρέχει τίποτα"!!!
(σε αντίθεση με την κατασκευή που ρολάρει super!!!!!!)


Σε ευχαριστώ για το πριν και όσα έγιναν,
για όλα,
μα τετραγώνισα τον κύκλο της φιλίας μας!
Καλό μήνα σε σένα,
σε μένα,
στο σύμπαν που μας φιλοξενεί.
Καλημέρα,
κι ας ξημέρωσα με ένα excel κάνοντας πράξεις.
Πάντα προτιμούσα τους αριθμούς από τα..
 "νούμερα"!!!

;-)