Καλησπέρα, αλλοπαρμένο μου!
Ξέρω πως έχω χαθεί από τη γειτονιά, με την έννοια που ξεκίνησα πριν ένα χρόνο, όμως κι από την άλλη, τι είναι ίδιο, καρδιά μου, ένα χρόνο μετά ή τι θα είναι, επίσης, τον επόμενο?
Κι ενώ εσύ σκέφτεσαι, ίσως, για να σου απαντήσεις, σου κλείνω το μάτι πονηρά, χαμογελάω αινιγματικά και μπαίνω στην ουσία της ανάρτησης!
Έχοντας πια πολλά μικρά εξαρτήματα από ένα περιστροφικό εργαλείο (αγγλιστί rotary tool), είχα τσαταλιάσει τα νεύρα μου να τα ψάχνω στο σωρό ενός κουτιού για να βρω το κατάλληλο κι επιπλέον καταπονούσα τα πιο ευαίσθητα με την τριβή μεταξύ τους.
Φαντάσου ότι μπορεί να χρειαστεί να αλλάξεις και 10 για να ολοκληρώσεις ένα project...
Στο τραπέζι επάνω γινόταν πανικός!
Νισάφι σου λέωωω!!!!!!
Ξύπνησα τον MacGyver μέσα μου κι έβαλα μπρος!
Η συσκευασία ενός laptop
κι η συσκευασία από υπέροχα σοκολατάκια έκρυβαν τη λύση για μένα.
Το κουτί των γλυκύτατων εδεσμάτων έγινε βιτρίνα καθώς η διαφάνειά του επιτρέπει την ορατότητα στο εσωτερικό του, αναποδογυρίστηκε για να εξυπηρετεί την αποκάλυψη των πολύτιμών μου,
το αφρώδες υλικό απέκτησε υποδοχές με τη βοήθεια ενός πυρωμένου σουβλιού
και το πρώτο βιτρινάκι μου είναι έτοιμο!
Ξέρω πως η σημερινή ανάρτηση είναι ξενερουά για καλλιτέχνες, μα για "μαστόρια" ίσως είναι μια καλή ιδέα.
Καλά πράγματα και καλή συνέχεια σε όλους σας,
καλλιτέχνες και μαστόρια!
καλλιτέχνες και μαστόρια!
Φιλιά σας κατάμουτρα!
Υ.Γ. Σας ευχαριστώ πολύ για τα υπέροχα σχόλιά σας και την τιμή να με επισκέπτεστε και να με αποδέχεστε όπως είμαι !ΧΧΧ
