Βρε, βρε, καλώς το, το αλλοπαρμένο μου!!!!
Καλημερούδια και καλό μήνα!
Χθες, λέει, είχαμε "Πρωταπριλιά" ?
Γιατί, μάτια μου, προχθές τι είχαμε?
Αμ' σήμερα?
Κι αύριο?
...
Βλέπω στα μάτια σου την περηφάνια πως είπες, λόγω ημέρας, ένα "μικρό αθώο ψεματάκι", κι ο άλλος το έχαψε.
Για να σε κοιτάξω λίγο πιο καλά,τσαχπίνικο!
Το ίδιο βλέμμα διακρίνω, όπως πάντα!!!
Μα "πάντα" όμως!
Μήπως τελικά η μέρα κλωνοποιείται?
Θυμάμαι τη φράση "από μικρό κι από τρελό..."
κι έπειτα γίνομαι παιδί...
παιδί θιγμένο από κάποια καζούρα,
που με το χείλι κρεμασμένο και το βλέμμα υγρό φωνάζει
"ΟΠΟΙΟΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ, ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥΟΥΟΥΟΥ"
Και ξανά γίνομαι μεγάλη,
μεσήλικη,
και βαράει σα γδούπος αυτή η φράση στα τύμπανά μου...
Μα από ότι βλέπω
βαράει και στα δικά σου, καμάρι μου!
Μη σηκώνεις τα χέρια να καλύψεις τα αυτιά...
στην καρδιά βάλ' τα μην ανεβάσει παλμούς...
Μα τι σου λέω,ε?
Σε ποιόόόόόόν το λέωωωωωω?
Και μη μου πεις πως δε σε υπερασπίστηκες ,ευθύς αμέσως ολοκλήρωσες την ανάγνωση της πρότασης!
Κι εδώ..
εδώ γελάμε!
Ξεκαρδιζόμαστε, μικρέ Πινόκιο!
Και θέλουμε να αλλάξουμε κουβέντα,
να γίνει ανάλαφρη,
σαν ένα μπαλόνι
γεμάτο αέρα
που φοβόμαστε μη σκάσει και του περι δένουμε την αλαφράδα για σιγουριά
κι έπειτα το ασημίζουμε
γιατί εάν το χρυσώσουμε θα μας θυμίζει το χάπι που πιπιλάμε,
και χαριτολογούμε, για τη μορφή του, με το αέναο ερώτημα : ¨η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα?"
Ακόμα δεν το έχω απαντήσει, καρδιά μου... κι η πρώτη που θα το μάθει θα 'ναι η Δήμητρα,
μα αναρωτιέμαι με αναίδεια, εάν ο σοφός έχει λύσει το ερώτημα αυτό για τον πελεκάνο, τη στρουθοκάμηλο, την πάπια, τον πιγκουΐνο, την πέρδικα, το χελιδόνι, τον ερωδιό, την μπεκάτσα, το περιστέρι και κάθε άλλο πτηνό και το τελευταίο που άφησε αναπάντητο στο γρίφο, για να μας τα πρήζει μια ζωή, είναι για την όρνιθα...
Φιλιά κατάμουτρα,
Υ.Γ. Αν δε "μείνεις" στις φώτο της ανάρτησης, και θες να το συζητήσουμε, να σου θυμίσω πως κάποιος Άλλος φέρεται να είπε
ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ·
Καλημερούδια και καλό μήνα!
Χθες, λέει, είχαμε "Πρωταπριλιά" ?
Γιατί, μάτια μου, προχθές τι είχαμε?
Αμ' σήμερα?
Κι αύριο?
...
Βλέπω στα μάτια σου την περηφάνια πως είπες, λόγω ημέρας, ένα "μικρό αθώο ψεματάκι", κι ο άλλος το έχαψε.
Για να σε κοιτάξω λίγο πιο καλά,τσαχπίνικο!
Το ίδιο βλέμμα διακρίνω, όπως πάντα!!!
Μα "πάντα" όμως!
Μήπως τελικά η μέρα κλωνοποιείται?
Θυμάμαι τη φράση "από μικρό κι από τρελό..."
κι έπειτα γίνομαι παιδί...
παιδί θιγμένο από κάποια καζούρα,
που με το χείλι κρεμασμένο και το βλέμμα υγρό φωνάζει
"ΟΠΟΙΟΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ, ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥΟΥΟΥΟΥ"
Και ξανά γίνομαι μεγάλη,
μεσήλικη,
και βαράει σα γδούπος αυτή η φράση στα τύμπανά μου...
Μα από ότι βλέπω
βαράει και στα δικά σου, καμάρι μου!
Μη σηκώνεις τα χέρια να καλύψεις τα αυτιά...
στην καρδιά βάλ' τα μην ανεβάσει παλμούς...
Μα τι σου λέω,ε?
Σε ποιόόόόόόν το λέωωωωωω?
Και μη μου πεις πως δε σε υπερασπίστηκες ,ευθύς αμέσως ολοκλήρωσες την ανάγνωση της πρότασης!
Κι εδώ..
εδώ γελάμε!
Ξεκαρδιζόμαστε, μικρέ Πινόκιο!
Και θέλουμε να αλλάξουμε κουβέντα,
να γίνει ανάλαφρη,
σαν ένα μπαλόνι
και χαριτολογούμε, για τη μορφή του, με το αέναο ερώτημα : ¨η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα?"
Ακόμα δεν το έχω απαντήσει, καρδιά μου... κι η πρώτη που θα το μάθει θα 'ναι η Δήμητρα,
μα αναρωτιέμαι με αναίδεια, εάν ο σοφός έχει λύσει το ερώτημα αυτό για τον πελεκάνο, τη στρουθοκάμηλο, την πάπια, τον πιγκουΐνο, την πέρδικα, το χελιδόνι, τον ερωδιό, την μπεκάτσα, το περιστέρι και κάθε άλλο πτηνό και το τελευταίο που άφησε αναπάντητο στο γρίφο, για να μας τα πρήζει μια ζωή, είναι για την όρνιθα...
Φιλιά κατάμουτρα,
κι ας βρίσκουν λίγο οι ξύλινες μύτες μας!!!!
Υ.Γ. Αν δε "μείνεις" στις φώτο της ανάρτησης, και θες να το συζητήσουμε, να σου θυμίσω πως κάποιος Άλλος φέρεται να είπε
ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωὴ·
Εάν είσαι ΚΑΙ εσύ, στείλε μου mail να κάνω την Αγία Τριάδα... τετράδα!!!!!
