Τι κάνει κανείς όταν του δίνουν ένα παλαιότατο σαγανάκι (τουτέστιν άχρηστο πλέον για το σκοπό που είχε κατασκευασθεί ) και έχουν και την προσμονή πως "κάτι θα το κάνεις"?
Να σας πω εγώ :
To τοποθετείς σε σημείο τέτοιο που να μη σε ενοχλεί αλλά ταυτόχρονα και να μη το ξεχνάς ,και το αφήνεις στην ησυχία του.Σας διαβεβαιώ,δεν πάει πουθενά!!!!Θα το ξαναβρείτε ΕΚΕΙ!
Εννοείται ότι, δεν το επεξεργάζεσαι διότι αυτό θα σου έτρωγε χρόνο ,από ότι άλλο έχεις στη γκλάβα σου προς δημιουργία, και επιπλέον δεν το σκέπτεσαι.
Το αγνοείς σε σημείο τέτοιο που, αν είχε φιλότιμο ,κάτι θα έκανε από μόνο του και θα σε έβγαζε από την αγγαρεία.
Δημιουργείς ,ατάραχος ,ότι είχες πρόθεση και ότι ακόμα προκύψει ως έμπνευση.
Κάθε φορά που περιδιαβαίνεις, μπροστά από το σαγανάκι, προβάλεις με τακτ την κατάσταση νιρβάνας που σου δημιουργούν οι επιλογές σου.
Κάτι σε μπλαζέ Βούδας,φανταστείτε.
Όταν ,δε,μπαίνει κάποιος στο χώρο εργασίας σας και εκφράζει απορία, για το περί ου ο λόγος αντικείμενο,απαντάτε ατάραχα πως "μόνο του θα βρει το δρόμο του"!
Με τον τρόπο που σας περιγράφω,έχετε τσαταλιάσει τα νεύρα σου Σύμπαντος το οποίο, παρόλη τη συνωμοσία,εσάς έμπνευση δε σας στέλνει!
Δραστηριοποιείται τότε ο μηχανισμός της αποκατάστασης με απομηχανής Θεό (πάντα ο Θεός επεμβαίνει στα δύσκολα) : Ο μάστορας που είχατε παραγγείλει ένα στρογγυλό καθρέφτη για αλλη κατασκευή,κάνει λάθος τα μέτρα και φτιάχνει διάμετρο ίση με του σαγανακίου (κλίνεται,άραγε?)
Από εκεί και πέρα όλα παίρνουν το δρόμο τους.Και χρόνο δε χάσατε ,και κάποιος θεωρεί designατο ό,τι τυχαία προέκυψε!
Αλήθεια,συμβαίνουν τυχαία γεγονότα?
Να σας πω εγώ :
To τοποθετείς σε σημείο τέτοιο που να μη σε ενοχλεί αλλά ταυτόχρονα και να μη το ξεχνάς ,και το αφήνεις στην ησυχία του.Σας διαβεβαιώ,δεν πάει πουθενά!!!!Θα το ξαναβρείτε ΕΚΕΙ!
Εννοείται ότι, δεν το επεξεργάζεσαι διότι αυτό θα σου έτρωγε χρόνο ,από ότι άλλο έχεις στη γκλάβα σου προς δημιουργία, και επιπλέον δεν το σκέπτεσαι.
Το αγνοείς σε σημείο τέτοιο που, αν είχε φιλότιμο ,κάτι θα έκανε από μόνο του και θα σε έβγαζε από την αγγαρεία.
Δημιουργείς ,ατάραχος ,ότι είχες πρόθεση και ότι ακόμα προκύψει ως έμπνευση.
Κάθε φορά που περιδιαβαίνεις, μπροστά από το σαγανάκι, προβάλεις με τακτ την κατάσταση νιρβάνας που σου δημιουργούν οι επιλογές σου.
Κάτι σε μπλαζέ Βούδας,φανταστείτε.
Όταν ,δε,μπαίνει κάποιος στο χώρο εργασίας σας και εκφράζει απορία, για το περί ου ο λόγος αντικείμενο,απαντάτε ατάραχα πως "μόνο του θα βρει το δρόμο του"!
Με τον τρόπο που σας περιγράφω,έχετε τσαταλιάσει τα νεύρα σου Σύμπαντος το οποίο, παρόλη τη συνωμοσία,εσάς έμπνευση δε σας στέλνει!
Δραστηριοποιείται τότε ο μηχανισμός της αποκατάστασης με απομηχανής Θεό (πάντα ο Θεός επεμβαίνει στα δύσκολα) : Ο μάστορας που είχατε παραγγείλει ένα στρογγυλό καθρέφτη για αλλη κατασκευή,κάνει λάθος τα μέτρα και φτιάχνει διάμετρο ίση με του σαγανακίου (κλίνεται,άραγε?)
Από εκεί και πέρα όλα παίρνουν το δρόμο τους.Και χρόνο δε χάσατε ,και κάποιος θεωρεί designατο ό,τι τυχαία προέκυψε!
