Εδώ και καιρό ,στέλνω πολύ λίγα πράγματα στην ανακύκλωση της πόλης.Διατηρώ τους "επιλεγμένους θησαυρούς" όπου χωράνε ,διότι καθώς διαμένω σε ένα λιλιπούτειο δυάρι,μετά της μονάκριβης νεράϊδας μου,είναι "λίγα από εδώ και λίγα από εκεί"...Μη φανταστείτε ορατό πανικό,ξέρω και καταχωνιάζω,η σατανική...!(Αχ,Ρένα τυχερή με τα μπαούλα σου...)
Χθες βράδυ λοιπόν,αφού πανηγύρισα για τα βραβειάκια μου,είπα να κάνω και κάτι εποικοδομητικό : μπήκα με ηρεμία και συγκέντρωση στις προτάσεις της Ρένας (εκείνη αναφέρω διότι εκείνη με προέτρεψε αρχικά) .Το πρώτο ήταν για την Καλαμπάκα και την ενέργεια υπέρ της Κιβωτού,και το δεύτερο για την Πάτρα και το Αντωνοπούλειο Ίδρυμα.
Για την μεν πρώτη περίπτωση έχω τρία έτοιμα από παλιότερες κατασκευές (θα αναρτηθούν από Δευτέρα πριν φύγουν),για τη δε Πάτρα με έπιασε φούρια να κάνω κι εγώ το "κάτι τι μου".Βγήκα λοιπόν στη μαγική βεράντα μου,πήρα τα τσιγκινάκια μου,τα έπλυνα,τα χλωρίνιασα και ξεκίνησα!
Επειδή η συγκεκριμένη συσκευασία θα επέτρεπε να ανοίγει ο κουμπαράς,έτσι και έπραξα!Την αναποδογύρισα,έκανα εγκοπή με το ανοιχτήρι στον αρχικά πάτο και πλέον κορυφή της κατασκευής,και για να καλύψω έκανα χρήση φελλού.Έγινε και πιο όμορφη η είσοδος χρημάτων (μια εμμονή στην τελειότητα την έχω...συγνώμη Σύμπαν...)
Ταμπονάρισα αδιάλυτο ακρυλικό ζωγραφικής (το ξέρετε πια το "κολπάκι" μου)
και με παχύ σχετικά διάλυμα κρυσταλλιζέ κόλλας,έκανα ντεκουπάζ
Ξαναταμπονάρισα για να ενσωματώσω το μοτίβο
Φινίρισμα με βερνίκι,να σταθεροποιηθεί το decoupage
Κόλλησα λεπτό κορδόνι στις ενώσεις του μετάλλου με το φελλό (τσαχπινιά και κρύψιμο της ένωσης)
Καθότι Κρητικιά κατά το ήμισυ,έφτιαξα τη μαντινάδα μου-μήνυμα
και την πέρασα στον κουμπαρά μου.
Φιλενάδες,περιμένω κριτικές (αυστηρές,μη με λυπηθείτε..) και μέχρι τότε ...φιλιά κατάμουτρα!!!
