Κοντεύουν τέσσερα χρόνια πια που μπαινοβγαίνω στα blogoσπιτάκια σας αθόρυβα,μέρα ή νύχτα,πάντα κρυφά....
Αφορμή στάθηκε τότε ο καρκίνος.Έψαχνα να βρω ομοιοπαθείς και να διαβάσω πληροφορίες.
Θεέ μου,πόσο με βοηθήσατε !!!Ευχαριστώ για τότε μα και για τώρα.Τότε κατάφερα να κρατηθώ και τώρα να ζήσω.
Πάντα αγαπούσα ότι σχετιζόταν με ζωγραφική,κατασκευές ,χειροποίητα,τεχνικές...
Έτσι από τα blog των καρκινοπαθών ,τελειώνοντας τις θεραπείες, βρέθηκα σε εκείνα των δημιουργών.Μα τι υπέροχοι που είστε όλοι!!!!Είμαι σίγουρη πώς θα μου πάρει καιρό να συμπληρώσω όλα τα blog που αγαπώ και θαυμάζω αλλά κάποτε θα τα καταφέρω.
Στο δικό μου σπιτικό τα πράγματα θα είναι σαν τη ζωή : πολλά και διάφορα.Με μάθατε τεχνικές,μου δώσατε ιδέες και ήρθα να σας τις δείξω.
Αλλά ας μη φλυαρώ άλλο.Εξάλλου στην πορεία,νά μαστε καλά,μπορούμε να πούμε πολλά και χωρίς λόγια!
Ας ανεβάσω λοιπόν καμιά φωτογραφία.
